
Magnesiumsupplementen onder de loep: opname en effectiviteit
Geïnspireerd op de column van Stichting Orthomoleculaire Educatie. Column: Opname onder de loep: magnesiumverbindingen.
Magnesium is een essentieel mineraal dat een cruciale rol speelt in de gezondheid. Het is betrokken bij meer dan 600 enzymatische processen in het lichaam, waaronder de productie van energie. Daarnaast ondersteunt magnesium de eiwitsynthese, zenuwprikkeloverdracht en botopbouw. Dankzij de spierontspannende en vaatverwijdende eigenschappen is magnesium bijzonder geschikt om in te zetten bij zowel fysieke als mentale stress.
Opname en effectiviteit
De opname en effectiviteit van magnesiumsupplementen is een complex onderwerp, waarbij de wetenschap geen eenduidige richtlijnen geeft voor de meest geschikte magnesiumverbinding per specifieke indicatie. In studies lijkt de keuze voor een verbinding vaak willekeurig, omdat het lastig is om de opname nauwkeurig te meten. Dit komt door de vele factoren die de opname beïnvloeden. Toch kan, op basis van de eigenschappen van de verbinding en de individuele omstandigheden van de cliënt, een goed onderbouwde keuze gemaakt worden voor de meest passende vorm van magnesium.
Magnesium uit voeding en opslag in het lichaam
Magnesium is een essentieel mineraal dat het lichaam nodig heeft voor talloze processen. Het kan worden verkregen uit voeding, zoals groene bladgroenten, noten, peulvruchten, volkoren graanproducten en bananen. Een groot deel van het magnesium wordt direct gebruikt voor allerlei lichaamsprocessen. Daarnaast slaat het lichaam ongeveer 24 gram magnesium op: 60% in de botten, 20% in de spieren, 20% in de weefsels en minder dan 1% in het bloed. Hierdoor is een magnesiumtekort lastig vast te stellen via een standaard bloedserumanalyse. Juist omdat magnesium betrokken is bij zoveel lichaamsfuncties, is het cruciaal om voldoende van dit mineraal binnen te krijgen, zowel via voeding als — indien nodig — via supplementen.
Verschillende soorten magnesium supplementen
Magnesiumsupplementen bevatten altijd gebonden magnesium, wat betekent dat het magnesiumion (Mg²⁺) gekoppeld is aan een andere stof. Deze verbindingen zijn grofweg in te delen in magnesiumzouten (organisch of anorganisch) en aminozuurchelaten (altijd organisch). De oplosbaarheid van de verbinding speelt een grote rol in de opname van het mineraal. Zo moeten magnesiumzouten, zoals magnesiumoxide of magnesiumcitraat, eerst het magnesiumion vrijmaken uit de verbinding voordat het kan worden opgenomen. Dit proces wordt vergemakkelijkt door een zure omgeving, zoals maagzuur.
Organische versus anorganische magnesiumzouten
Anorganische magnesiumzouten hebben een sterke zure omgeving nodig om de magnesiumverbinding te verbreken. Organische magnesiumzouten daarentegen lossen gemakkelijker op en zijn daardoor minder afhankelijk van een zure omgeving. De veelgehoorde bewering dat anorganische magnesiumzouten, zoals magnesiumoxide, niet opneembaar zouden zijn, vereist nuancering. Ze kunnen wel degelijk worden opgenomen, mits de omgeving zuur genoeg is om de verbinding af te breken.
Bij aminozuurchelaten is elk magnesiumion stevig gebonden (gecheleerd) aan twee aminozuurmoleculen. Voorbeelden hiervan zijn magnesiumbisglycinaat (magnesium gebonden aan twee glycinemoleculen) en magnesiumtauraat (magnesium gebonden aan twee taurinemoleculen). De opname van deze magnesiumaminozuurchelaten verloopt via een ander mechanisme dan dat van magnesiumzouten. In tegenstelling tot de zouten bereikt het gecheleerde magnesium de dunne darm als intact complex en wordt het daar opgenomen via dipeptide-kanalen in de mucosa cellen. Omdat aminozuren efficiënt worden opgenomen, bevordert dit de opname van magnesium uit deze verbindingen.
Hoe maak je de juiste keuze?
De keuze voor een passend magnesiumsupplement hangt af van meerdere factoren. Vooral de verdraagbaarheid van de verschillende magnesiumverbindingen in relatie tot de toestand van het spijsverteringskanaal en de magnesiumstatus van de persoon speelt een belangrijke rol. Het opnameproces verschilt per type verbinding, zoals organische en anorganische magnesiumzouten en aminozuurchelaten. Daarnaast is het essentieel om rekening te houden met externe en interne factoren, zoals voeding, medicatie en de juiste magnesiumdosering.